Heel dikwels ontstaan 'n probleem en word nie opgelos nie as gevolg van die feit dat dit deur die kliënt in 'n nie-konstruktiewe, problematiese taal geformuleer word: die taal van gevoelens en die taal van negatiwiteit. Solank die kliënt binne daardie taal bly, is daar geen oplossing nie. As die sielkundige slegs binne die raamwerk van hierdie taal by die kliënt bly, sal hy ook nie 'n oplossing vind nie. As die probleemsituasie in konstruktiewe taal (gedragstaal, handelingstaal) en positiewe taal herformuleer word, is die oplossing moontlik. Gevolglik is die stappe:
- Interne vertaling: die sielkundige vertel in 'n konstruktiewe taal oor wat met homself gebeur. Opheldering van belangrike ontbrekende besonderhede (nie net wie wat voel nie, maar wie werklik doen of beplan om wat te doen).
- Ontwikkeling van 'n oplossing wat ooreenstem met die toestand en vlak van ontwikkeling van die kliënt, formuleer dit in die taal van spesifieke aksies.
- Om 'n manier te vind hoe hierdie besluit aan die kliënt oorgedra kan word om verstaan en aanvaar te word.
Konstruktief is die oorgang van die kliënt van die soeke na redes wat sy probleme regverdig na die soeke na effektiewe oplossings. Sien →